* * *

XCVIII.

Afdrukje, dat ik niet verkreeg, Gij zijt

Verloren, misschien wel, maar niet altijd, ofschoon

Ik niet precies weet of dit is een hoon

Dan wel een mis-verstand, dat niet altijd



Bestaan zal, doch ik weet niet of de tijd

Dit misverstand herstellen zal, o loon

Mij zoetst voor al mijn vriendschap, die van tijd

Tot tijd fel opdringt, dan weer weg-gaat. Hoon



Zal ik niet spreken U, afdrukje, noch U, vriend, zoo vriendlijk,

Die steeds mij waart een vriend in 't êelst vermogen

Van steeds elkander te besaablen mogen.



Afdrukje mijn, niet mijn, niet zijn, 'k zal pogen

U, fraai afdrukje, te verkrijgen, 't pogen

Is schoon. Want dit afdrukje is mij zeer dienlijk.